گفتم: خسته‌ام
گفت: “لاتقنطوا من رحمه الله” از رحمت خدا ناامید نشید (زمر/۵۳)
گفتم: انگار، مرا فراموش کرده ای!
گفت: “فاذکرونی اذکرکم” منو یاد کنید تا یاد شما باشم (بقره/۱۵۲)
گفتم: تا کی باید صبر کرد؟
گفت: “و ما یدریک لعل الساعه تکون قریبا” تو چه می‌دانی! شاید موعدش نزدیک باشه (احزاب/۶۳)
گفتم: تو بزرگی و نزدیکیت برای منِِِ کوچک، خیلی دوره! تا آن موقع چه کار کنم؟
گفت: “واتبع ما یوحی الیک واصبر حتی یحکم الله” کارهایی که به تو گفتم انجام بده و صبر کن تا خدا خودش حکم کند (یونس/۱۰۹)
گفتم: خیلی خونسردی! تو خدایی و صبور! من بنده‌ات هستم و ظرف صبرم کوچک است… یک اشاره کنی تمامه!
گفت: “عسی ان تحبوا شیئا و هو شر لکم” شاید چیزی که تو دوست داری، به صلاحت نباشه (بقره/۲۱۶)
گفتم: “انا عبدک الضعیف الذلیل…” اصلا چطور دلت میاد؟
گفت: “ان الله بالناس لرئوف رحیم” خدا نسبت به همه‌ی مردم (نسبت به همه) مهربان است (بقره/۱۴۳)
گفتم: دلم گرفته
گفت: “بفضل الله و برحمته فبذلک فلیفرحوا” (مردم به چی دلخوش کردن؟!) باید به فضل و رحمت خدا شاد باشند (یونس/۵۸)
گفتم: اصلا بی‌خیال! توکلت علی الله
گفت: “ان الله یحب المتوکلین” خدا آنهایی را که توکل می‌کنند دوست دارد (آل عمران/۱۵۹)
گفتم: خیلی چاکریم! ولی این بار، انگار گفتی: حواست را خوب جمع کن!
گفت: “و من الناس من یعبد الله علی حرف فان اصابه خیر اطمأن به و ان اصابته فتنه انقلب علی وجهه خسر الدنیا و الآخره” بعضی از مردم خدا را فقط به زبان عبادت می‌کنند. اگه خیری به آنها برسد، امن و آرامش پیدا می‌کنند و اگر بلایی سرشان بیاید تا امتحان بشوند، رو گردان میشوند. خودشان تو دنیا و آخرت ضرر می‌کنند (حج/۱۱)
گفتم: چقدر احساس تنهایی می‌کنم؛
گفت: “فانی قریب” من که نزدیکم (بقره/۱۸۶)
گفتم: تو همیشه نزدیکی؛ من دورم… کاش می‌شد به تو نزدیک بشوم
گفت: “و اذکر ربک فی نفسک تضرعا و خیفه و دون الجهر من القول بالغدو و الأصال” هر صبح و عصر، پروردگارت رو پیش خودت، با خوف و تضرع، و با صدای آهسته یاد کن (اعراف/۲۰۵)
گفتم: این هم توفیق می‌خواهد!
گفت: “ألا تحبون ان یغفرالله لکم” دوست ندارید خدا شما را ببخشد؟! (نور/۲۲)
گفتم: معلومه که دوست دارم مرا ببخشی
گفت: “و استغفروا ربکم ثم توبوا الیه” پس از خدا بخواهید شما را ببخشد و بعد توبه کنید (هود/۹۰)
گفتم: با این همه گناه… آخر چه کاری می‌توانم بکنم؟
گفت: “الم یعلموا ان الله هو یقبل التوبه عن عباده” مگر نمی‌دانید خداست که توبه را از بنده‌هایش قبول می‌کند؟! (توبه/۱۰۴)
گفت: “الله العزیز العلیم غافر الذنب و قابل التوب”(ولی) خدا عزیز و دانا است، او آمرزنده‌ی گناه هست و پذیرنده‌ی توبه (غافر/۳)
گفتم: با این همه گناه، برای کدام گناهم توبه کنم؟
یَا مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُود
ای پناه هر آواره .
خدایا! از اعماق وجودم تو را صدا می‌زنم
و از تو یاری می‌خواهم ای رحمت کننده و ای گشایشگر
خدایا! کمکم کن تو را به خاطر خودت دوست داشته باشم،
نه به خاطر خودم و نه به خاطر ترس از عذاب آخرت
الهى چگونه خاموش باشم که دل در جوش و خروش است
و چگونه سخن گویم که خرد مدهوش و بیهوش است ...
در روز عرفه، دست های خود را به سوی آن بی نیاز بالا می بریم و پیوسته دعا می کنیم:
خدایا
با تمام وجود گناه کردیم ودرتکرارآن اصرار، اما نه نعمتهایش را ازما گرفت ونه گناهان ما را فاش کرد، اگراطاعتش کنیم چه می کند؟
خدایا
تو چه بی صدا وبی منت می بخشی ومن چه حسابگر وبا منت عبادت می کنم...!
! غروب این روز را با غروب گناهانمان یکی گردان
مرا در هر کاری وارد میکنی، با راستی و درستی وارد کن
واز هر کاری بیرون می آوری، با راستی و درستی بیرون بیاور
و برای من از جانب خودت تسلطی یاری بخش مقرر فرما تا از عهده انجام وظایف خود برآیم.
✅زیباترین معشوق : الله
✅زیباترین بانگ : الله اکبر
✅زیباترین ستون : نماز
✅زیباترین آواز : اذان
✅زیباترین خانه : کعبه
✅زیباترین مرگ : شهادت
✅زیباترین عمل : عدالت
✅زیباترین اغوش : آغوش مادر
✅زیباترین دعا : ربنا
✅ زیباترین دوست : کتاب
✅زیباترین لحظه : پیروزی
✅زیباترین رحمت : باران
✅زیباترین تشکر : جزاکم الله خیرا
✅زیباترین حرف : حق
✅زیباترین کسب : کسب علم
✅زیباترین زینت : ادب
✅زیباترین ناله : نیایش
✅زیباترین کلمه : محبت
✅زیباترین نیکی : نیکی به پدر و مادر
✅زیباترین دین : اسلام
راستی ودرستی از خصائص بسیار عالی انسان است که زندگی دنیا و آخرت انسان را با خیر و سعادت همراه می کند. تاریخ نشان داده است که دروغ چه زندگیها را به تباهی کشیده است. وقتی انسا ن اساس زندگی را برپایه کجی و ناراستی قرار دهد سرانجام در همین دنیا علاوه بر عقوبت اخروی سزای خود را خواهد دید. اینست که می گویند بار کج به منزل نمی رسد. دیده اید که در قدیم بار را بر پشت چهارپا قرار می دادند. اگر از ابتدا بار کج بود هنوز بار به مقصد نرسیده می افتاد. این ضرب المثل در جائی که درستی و راستی نباشد و کسی بخواهد با دروغ مثلا یک زندگی را شرو کند بکار می رود ادامه بده....
من...من...ای خدا دیدی اومدم،دیدی آخرش برگشتم به طرف خودت.اومدم باهات خودمونی حرف بزنم،اومدم بگم ببخش منو؛بگم قلبی گناهکار دارم؛ایمانی ضعیف و زبانی پرگناه.اومدم بگم می خوام بنده ی خوبی باشم برات پس ای خدا دستای ناتوانم رو در دستای تواناو مهربون خودت بگیر تا در روزمرگی این دنیا غرق نشم و در هیاهوی این زندگی انسانیتم رو گم نکنم. خدای خوبم!افتخار سجده کردن بر آستان مقدست رو از من نگیر،چون وقتی بر تو سجده می کنم روحم رو نوازش می کنی و به اون آرامش می بخشی.می دونم شکرگزاری من هیچ وقت شایسته ی عنایت و نعمت های بی کران تو نیست اما بازم تو رو شاکرم که زبانی به من دادی تا وسیله ای برای شکرگزاریت باشه خدایا!ازت می خوام هیچ وقت تنهام نذاری چون تو خدایی و بهترین دوست همه ی لحظه های زندگی من خدای مهربون ازت می خوام یاریم کنی تو رو همیشه دوست بدارم و با نور عشقت غبار دلم رو پاک کنم.همیشه با تو ام تنهام نذار .به امید رحمتت ای مهربان ترین مهربانان
خداوندا! برای دیدنت
در عشق سفر کردم
با کوله باری از شورو احساسی بی دروغ
تو با من و من به دنبال تو
چه کنکاش دلکشی!
و تو را در خویش جستم.
آة چه کوچکم و حقیر...
در پیشگاه« تو»
قلبم،نهایت شکوه من است.
که آبدیده ی آتش مهر توست. آن را بپذیر...