انتخاب

آنچه بهترین انتخاب در لحظه ی اکنون من است،
از دید دیگری، میتواند بدترین نادانی ها باشد.
درس سختی است،
اما
کم کم ، باید یاد بگیرم،
گاهی مسیر رشد من دیگر همسو با مسیر رشد دوستانم نیست،
باید پوست بیندازم و دنیایم متحول شود در قدم های بعدی.

فقط مرداب تا ابد به دنیایش میچسبد و آخر هم .... میگندد
رود خانه عبور میکند، از آدم ها، از مسیر ها ، و از لحظه ها،،،
شاید رود دیگری هم قدمش شد، اگر دریایشان یکی باشد!
و باز شاید، همین هم قدم،، روزی راهش خلاف جهت من شد!
اما یادم بماند، اگر کسی مسیرش از من جدا بود، شاید دریای او جای دیگری است.
نه من غلط میروم، نه او!
نه راه من تنها راه سعادت است و نه راه او تنها مسیر رستگاری.
ما ، هر کدام، به راهی میرویم که برای شخص خودمان بهترین راه است.